Je kan als mens jezelf op vele manieren kennen. Maar een groot deel van het onszelf herkennen berust op gevoel. Dus ook lichaamsgevoel. Vanochtend zag ik iemand hardlopen. En wat mij meteen opviel was zijn stijve manier van lopen met veel te veel spierspanning (sorry, dit is mijn werk, beweegpatronen vallen mij de hele dag door op en vind ik interessant). Deze manier van lopen was stijf en te gespannen. Dit is dus wat hij ook onbewust van hemzelf herkent: stijfheid en gespannenheid. Om nu zijn manier van lopen te verbeteren, lees: optimaliseren, zal meneer zijn innerlijke gevoel en zelfs zijn idee over inspanning mee moeten veranderen. Dus alleen de truc van anders gaan bewegen helpt niet omdat het oude innerlijke gevoel veel … [Read more...]

Kan je je voorstellen dat wanneer je klachten hebt en onder behandeling komt, zeg bijvoorbeeld lage rugpijn of misschien wel stress, dat we starten vanuit de beleving dat het nu precies goed is zoals het is? Want het is nou eenmaal zo. Dit is zo belangrijk. Wanneer je dit voor kan stellen en ook kan invoelen dan pas gaat de behandeling echt effect hebben. Dan pas kan je zonder enige druk de therapie ingaan en ontdekken wat je klacht nodig heeft. Maar wanneer de klacht nu weg moet je er steeds van baalt en je gaat hard je best doen, er aan werken, wilskrachtig je dagelijkse oefeningen doen dan is dit in mijn ervaring altijd contraproductief. Dit geldt zowel voor de chronische- als acute klachten. Ook in de psyche, waar ik in de … [Read more...]

Niet bewegen lijkt makkelijker te zijn geworden dan wel bewegen. We zijn zo gewend geraakt om ons lichaam steeds minder te bewegen, om ons lichaam stil te houden wanneer we nadenken of concentreren of luisteren naar een ander. Het lijkt in mijn ogen soms alsof je niet bewegen een soort gewoontegedrag is geworden bijvoorbeeld wanneer je in gesprek bent met iemand of achter de computer werkt. En soms denk ik wel eens of het soort van past bij 'volwassen' zijn, hoe meer volwassen we zijn geworden hoe meer controle en hoe minder beweging daar bij past. Ja, we bewegen in de sport natuurlijk wel maar die wordt vaak weer gecontroleerd door prestatie of techniek. Hoe zit het met het natuurlijke 'vrije' bewegen? Het lichaam is in feite … [Read more...]

Vandaag een behandelproces afgerond van een meneer die een combinatie van een burnout heeft gehad en veel fysieke spanning en pijn in het lichaam. Ik heb hem kunnen helpen in het weer voelen naar zichzelf. Zowel lichamelijk als ook je persoonlijke gevoel. Daarin zijn we steeds op zoek gegaan naar het best passende gevoel voor hem, een gevoel wat eigenlijk zin echte zelf uitdrukt. Vervolgens gaan we bewegen met behoud van dit persoonlijke innerlijke gevoel. Het mooie is dat dit bij hem passende innerlijke gevoel zich weer uitdrukt in hoe hij beweegt: rustig, relaxt, zorgeloos, moeiteloos, handen in de broekzak. Wanneer hij op deze manier blijft bewegen, het persoonlijke gevoel uitgedrukt in het dagelijks bewegen, dan zal hij simpelweg … [Read more...]

Het toestaan van je klacht is een belangrijk onderdeel in het behandelproces geworden. En ik merk dat dit veel positieve invloed heeft. Het gaat om het toestaan van wat er is. Toestaan van je klacht, de pijn, het ongemak, toestaan van de beperkingen die je hebt door je klacht en het toestaan van de emotie. In mijn werk probeer ik je daar wat meer in mee te krijgen. Volgens mij heeft dan het lichaam en het brein meer de ruimte om herstel/homeostasis/balans te vinden zodat het lichaam zelf weer kan herstellen. Mensen die te hard werken of oefenen zitten vaker hun herstel in de weg. Herstel verbeterd wanneer je de klacht meer op z’n beloop laat, aansluit bij de klacht en er geen oordeel of bepaalde gedachte over hebt. Dit geld natuurlijk … [Read more...]